Goed nieuws voor beleggers: Trump versoepelt maatregelen

In het kort:

• Eerst dreigt hij met invoerheffingen om druk te zetten, daarna draait hij deels terug na concessies. Mexico en Canada ontlopen de heffingen voorlopig, maar China blijft doelwit.

• De aankondiging zorgde eerst voor paniek en dalende koersen, maar nadat Trump een deel van de heffingen uitstelde, herstelde de markt zich. Toch blijft de onzekerheid groot.

• Multinationals zoals Apple en Tesla kunnen last krijgen van hogere kosten, terwijl binnenlandse sectoren zoals energie en defensie juist kunnen profiteren van verschuivingen in de handelspolitiek.

De financiële markten hielden hun adem in toen president Donald Trump afgelopen weekend onverwachts nieuwe invoerheffingen aankondigde op producten uit Mexico, Canada en China. Een tarief van 25% op goederen uit Mexico en Canada en 10% op Chinese producten leek het startschot te zijn voor een nieuwe ronde van handelsconflicten.

Maar nog geen twee dagen later draaide Trump alweer bij. Na telefoongesprekken met de Mexicaanse president Claudia Sheinbaum en de Canadese premier Justin Trudeau, maakte hij bekend dat de tarieven op Mexicaanse en Canadese goederen voorlopig een maand worden uitgesteld. Dit zorgde voor een spectaculaire ommekeer op de beurzen, waarbij de Dow Jones een verlies van meer dan 600 punten wist te herstellen en uiteindelijk nagenoeg vlak sloot.

Als het op internationale handel aankomt, lijkt president Donald Trump een duidelijk patroon te hanteren. Hij start met een agressieve zet, zoals het aankondigen van forse invoerheffingen, om zijn onderhandelingspartners onder druk te zetten. Vervolgens, vaak binnen enkele dagen of weken, vindt er een onderhandeling plaats waarin de tegenpartij concessies doet. Zodra Trump een symbolische overwinning kan claimen, worden de tarieven – of een deel daarvan – weer teruggedraaid.

Dit was eerder te zien in de handelsrelatie met Colombia, waar Trump vorige maand dreigde met economische sancties. Na een korte diplomatieke inspanning en enkele toezeggingen van de Colombiaanse regering draaide hij alweer bij. De financiële markten beginnen zich aan deze handelsstrategie aan te passen. Volgens Jeff Kilburg, CEO van KKM Financial, zien sommige beleggers dit inmiddels als minder gevaarlijk dan aanvankelijk werd gedacht. “De markt begint Trump’s strategie te begrijpen: hij zet de tegenpartij eerst onder extreme druk, maar trekt vaak op tijd terug om economische schade te voorkomen.”

Toch is niet iedereen overtuigd dat deze tactiek zonder risico’s is. Dewardric McNeal, senior analist bij Longview Global, waarschuwt dat er een grens zit aan hoe vaak deze strategie kan worden ingezet. “Op een gegeven moment is er simpelweg geen onderhandelingsruimte meer. Dan moet Trump óf escaleren, óf toegeven.” Dit roept de vraag op hoe de andere handelspartners van de Verenigde Staten – met name Canada, China en de Europese Unie – zullen reageren op deze recente ontwikkelingen.

Voor Mexico en Canada was de boodschap uit Washington luid en duidelijk. Beide landen kozen ervoor om snel in te grijpen en concessies te doen, waarmee ze een directe escalatie wisten te voorkomen.

Mexico, dat in eerste instantie fel reageerde op de aankondiging van de heffingen, besloot snel actie te ondernemen. De Mexicaanse president Claudia Sheinbaum stemde in met een stevige maatregel: 10.000 extra soldaten worden naar de noordelijke grens gestuurd om de smokkel van fentanyl en andere drugs naar de VS tegen te gaan. Dit werd door Trump gepresenteerd als een diplomatiek succes, waarna hij aankondigde dat de invoerheffingen op Mexicaanse goederen met een maand werden opgeschort.

Ook Canada leek in eerste instantie strijdlustig. Premier Justin Trudeau kondigde vrijwel direct tegenmaatregelen aan: een tarief van 25% op $155 miljard aan Amerikaanse producten. Dit leek op een harde tegenreactie, maar Trudeau koos uiteindelijk toch voor de diplomatieke route. Canada zegde toe om $1,3 miljard te investeren in grensbewaking en benoemde een speciale “Fentanyl Czar” om de strijd tegen drugscriminaliteit te intensiveren. Dit was voor Trump voldoende reden om ook de geplande tarieven op Canadese goederen met een maand uit te stellen.

Waar Mexico en Canada relatief snel concessies deden, lijkt de situatie met China en de Europese Unie veel complexer te worden. De aangekondigde tarieven tegen China blijven voorlopig van kracht, wat betekent dat de spanningen tussen de twee economische grootmachten verder kunnen oplopen.

Trump’s heffingen op Chinese producten, die op kunnen lopen tot 10%, passen binnen zijn bredere strategie om de afhankelijkheid van Chinese productie af te bouwen. De Amerikaanse regering heeft al langer als doel om de productie van essentiële goederen – zoals chips, batterijen en strategische metalen – te verplaatsen naar de Verenigde Staten of bevriende landen.

China heeft nog niet officieel gereageerd op de aangekondigde tarieven, maar eerdere handelsconflicten laten zien dat Peking zelden concessies doet zonder harde tegenmaatregelen. De verwachting is dat China zal reageren met eigen invoerheffingen op Amerikaanse producten en mogelijk zelfs maatregelen neemt tegen Amerikaanse bedrijven die in China actief zijn, zoals Tesla en Apple.

Daarnaast richt Trump zijn vizier op de Europese Unie, waar hij hintte op mogelijke nieuwe invoerheffingen op Europese auto’s, landbouwproducten en industriële goederen. De EU heeft al laten weten dat het gepaste tegenmaatregelen zal overwegen als de VS daadwerkelijk overgaat tot het invoeren van nieuwe handelsbeperkingen. Europese leiders hebben in het verleden duidelijk gemaakt dat ze niet schromen om te reageren met tegenheffingen als hun export wordt geraakt door Amerikaanse handelsmaatregelen.

Het grote verschil met Mexico en Canada is dat China en de EU economisch minder afhankelijk zijn van de VS. Waar Mexico en Canada veel handel drijven met de VS en gevoelig zijn voor economische druk uit Washington, heeft China een gigantische interne markt en een breed scala aan alternatieve handelspartners. Ook de EU heeft minder directe afhankelijkheid van Amerikaanse import en kan gemakkelijker tegenmaatregelen nemen zonder directe economische schade voor zichzelf.

De vraag is nu: hoe lang kan Trump deze tactiek blijven gebruiken zonder dat het escaleert in een volledige handelsoorlog?

Wat betekent dit voor de financiële markten?

De financiële markten beleefden maandag een onstuimige handelsdag. Aanvankelijk was er paniek onder beleggers, vooral omdat de dreiging van nieuwe importheffingen onzekerheid creëerde over de gevolgen voor de wereldeconomie. De Dow Jones verloor op het dieptepunt van de dag meer dan 600 punten, en andere indexen lieten soortgelijke scherpe dalingen zien. Toch herstelde de beurs zich later op de dag toen Trump aankondigde dat de invoerheffingen op Mexico en Canada voorlopig met een maand werden uitgesteld.

Ondanks dit herstel blijft de marktonzekerheid groot. Volgens Larry Benedict, oprichter van The Opportunistic Trader, was de koersbeweging van maandag niet erg overtuigend. Hij benadrukte dat het herstel grotendeels werd gedreven door hedgefondsen en andere grote beleggers die hun shortposities afsloten na het initiële paniekmoment. Dit betekent dat de stijging eerder het gevolg was van technische handel dan van fundamenteel vertrouwen in de markt. In andere woorden: het marktsentiment blijft fragiel, en een nieuwe dreiging van handelsspanningen kan de koersen opnieuw doen wankelen.

De grootste zorg voor beleggers blijft het risico van een escalerende handelsoorlog. Trump’s tactiek van het eerst hard spelen en daarna onderhandelen kan op korte termijn diplomatieke overwinningen opleveren, maar op de lange termijn kan het serieuze economische gevolgen hebben. Een van de meest directe risico’s is inflatie, omdat invoerheffingen uiteindelijk leiden tot hogere kosten voor bedrijven die afhankelijk zijn van geïmporteerde goederen. Wanneer bedrijven hun kosten zien stijgen, zullen ze deze doorgaans doorberekenen aan consumenten, wat de prijzen in de winkels opdrijft.

Daarnaast kan de winstgevendheid van multinationals onder druk komen te staan. Grote Amerikaanse bedrijven zoals Apple, Tesla en Ford hebben een groot deel van hun productie in China en Mexico. Als Trump besluit om importheffingen op goederen uit deze landen door te zetten, kan dat hun productiekosten fors verhogen, waardoor hun marges krimpen. Voor bedrijven met een sterke afhankelijkheid van internationale handel kunnen dergelijke maatregelen een direct negatief effect hebben op hun aandelenkoers.

Een ander belangrijk punt van zorg is de volatiliteit op de beurs. Beleggers houden niet van onzekerheid, en Trump’s handelspolitiek maakt het voor beleggers moeilijk om lange termijn beslissingen te nemen. Wanneer beleidsveranderingen op korte termijn worden doorgevoerd, zoals het plotselinge dreigen met heffingen en het daarna weer intrekken ervan, blijven markten nerveus. Dit kan leiden tot plotselinge en scherpe schommelingen in de aandelenkoersen, wat een uitdaging vormt voor zowel institutionele als particuliere beleggers.

Toch zien sommige analisten ook kansen in de huidige situatie. Sectors die minder afhankelijk zijn van import – zoals Amerikaanse energiebedrijven en defensie-aannemers – kunnen zelfs profiteren als de handelsspanningen verder oplopen. Wanneer internationale handelsrelaties verslechteren, kan de VS zich meer gaan richten op binnenlandse productie en energievoorziening, wat gunstig is voor bedrijven in deze sectoren. Daarnaast kan verhoogde geopolitieke onzekerheid ervoor zorgen dat overheden wereldwijd meer investeren in defensie, wat bedrijven zoals Lockheed Martin en Northrop Grumman in de kaart speelt.

Voor beleggers blijft het dus een uitdagende situatie. Hoewel de directe paniek na de Mexico- en Canada-deal afnam, blijven de risico’s op nieuwe handelsconflicten bestaan. De echte test voor de financiële markten zal komen als Trump zijn dreiging om heffingen op China en de Europese Unie waarmaakt. Als dat gebeurt, kan het de beurs opnieuw in zwaar weer brengen en zorgen voor een onvoorspelbare handelsperiode in de komende maanden.