Favoriete groeiaandeel van Bill Ackman crasht — koopkans?
In het kort:
Bill Ackman verdubbelde recent zijn inzet op wat zijn nieuwe favoriete aandeel lijkt te zijn.
Ondanks een koersdaling van ruim 30% in twaalf maanden, blijft de miljardair overtuigd van een comeback.
Maar wie naar de cijfers kijkt, ziet vooral reden tot voorzichtigheid, helemaal na de laatste Q3 cijfers..
De iconische sportkledinggigant Nike zit in zwaar weer. Het aandeel is het afgelopen jaar meer dan 31% gedaald, en vanaf de top zelfs dik 60%, de fundamenten verslechteren zichtbaar, en het vooruitzicht voor de komende kwartalen is allesbehalve rooskleurig.
Toch lijkt miljardair-investeerder Bill Ackman – bekend van zijn activistische investeringsstrategie via Pershing Square Capital – juist nu meer vertrouwen dan ooit te hebben. In plaats van te verkopen, bleef hij juist extra investeringen doen de laatste kwartalen:
Dit maakt het nu een van zijn top-3 investeringen:
Een gewaagde zet, die wijst op vertrouwen in een herstel, maar tegelijkertijd enorme risico’s met zich meebrengt. Op het eerste gezicht lijkt het namelijk vrij logisch: een wereldmerk dat vanaf zijn piek meer dan 60% in waarde verloor moet haast wel ondergewaardeerd zijn. Toch is dat beeld misleidend, als we ons wat verdiepen in de onderliggende cijfers..
De aandelenkoers van Nike de afgelopen 5 jaar:
De waardering van Nike is, ondanks de forse daling, namelijk nog steeds stevig. De koers/winstverhouding op basis van toekomstige winstverwachtingen (forward P/E) ligt op 35 voor het boekjaar eindigend in mei 2025, ruim boven het marktgemiddelde en ook hoger dan Nike’s eigen historische gemiddelde van 32,5 sinds 2010:
Ter vergelijking: bedrijven met vergelijkbare groeiverwachtingen noteren doorgaans rond de 16 tot 20 keer de verwachte winst. De trailing P/E – op basis van afgelopen jaar – ligt rond de 24, wat marktconform is. Maar de fundamentele cijfers wijzen op een bedrijf dat juist krimpt, niet groeit. Nike verwacht voor het volledige boekjaar 2025 een omzetdaling van 10,5%, en het vierde kwartaal zou daarbovenop een daling van 13–17% moeten laten zien. Dat is geen tijdelijk dipje, maar een structurele terugval, hieronder duidelijk weergegeven in de dieprode cijfers de afgelopen kwartalen:
De omzet-ontwikkeling van Nike:
Nike kampt met meerdere structurele problemen. De brutomarge – een kritieke indicator voor de winstgevendheid van een retailbedrijf – daalde in het derde kwartaal van FY25 met 3,3% naar 41,5%. Dat is het laagste niveau in jaren, en de verwachting is dat dit in Q4 verder daalt tot onder de 40%, een belangrijke grens voor veel analisten, aangezien ze Nike hier niet graag onder zien duiken.
De brutomarge van Nike (tot Q2 2025):
De problemen zijn het gevolg van meerdere strategische misstappen. Zo zette Nike tijdens de pandemie zwaar in op directe verkoop via eigen kanalen (Direct-to-Consumer, of D2C), waarmee het afstand nam van traditionele retailpartners. Concurrenten als Adidas, Hoka en On Running vulden het vacuüm in de winkelschappen, en het gevolg was verlies van marktaandeel. Tegelijkertijd leidde een veranderde productmix – meer lifestyle, minder performance – tot lagere marges, allemaal terug te zien in de slechte cijfers de laatste tijd.
De omzet in Nike’s kernsegment, schoenen, daalde met 11,7% op jaarbasis naar $7,2 miljard, het derde opeenvolgende kwartaal met een dubbelecijferige daling. De directe verkoop daalde met 12%, en ook de groothandelsomzet viel terug met 7%. Zelfs het vlaggenschip faalt.
De omzet van Nike uit schoenen:
Maar, waarom verdubbelt Ackman zijn positie juist nu? Pershing Square zette de Nike-aandelen koretgeleden om in callopties met een lage uitoefenprijs (deep in-the-money). Deze structuur biedt meer hefboomwerking: als Nike herstelt, zijn de winsten groter dan bij gewone aandelen. Tegelijkertijd beperkt het ook het verlies – tot de ingelegde premie – al is die wel volledig verloren als Nike onder de strike price blijft.
Bovendien: callopties worden niet getoond in de verplichte 13F-disclosures, waardoor Nike binnenkort lijkt te verdwijnen uit Pershing's portefeuilleverantwoording. In werkelijkheid is het belang dus niet gedaald, maar zelfs toegenomen, geen zorgen bij Ackman rondom Nike lijkt het..
Ackman ziet Nike als “één van de grote large-cap turnaround-kansen” en rekent op een margedoubling zodra het bedrijf weer op koers komt. Maar dat herstel is voorlopig nog hypothetisch.
Elliot Hill, een Nike-veteraan die eerder met pensioen was, is teruggehaald om het tij te keren. Hill gooit het roer om: minder lifestyle, meer sport. De digitale strategie – waarmee Nike zijn directe klantrelatie wilde intensiveren – wordt teruggeschroefd. In plaats daarvan gaat Hill opnieuw de samenwerking met groothandels versterken. Ook de marketinguitgaven stegen met 8% tot $1,1 miljard, in een poging om de merkbeleving nieuw leven in te blazen.
Toch blijft de vraag of dat voldoende is. De inventaris daalde slechts met 2%, ondanks alle marketinginspanningen en prijsverlagingen. Dat wijst niet op een herstellende vraag, maar op structurele afname van consumenteninteresse – iets wat moeilijk om te buigen is met enkel nieuwe reclames.
Positieve signalen die ik zie:
Sterk merk en wereldwijde herkenbaarheid, wat op lange termijn waardevol kan zijn (Ackman noemt dit Buffett’s "moat").
Nieuwe CEO met focus op kernsportsegmenten, in plaats van modetrends.
Dividendverhoging van 6% en aandeleninkoop ter waarde van $500 miljoen, ondanks winstdaling.
Kostenbesparingen: SG&A-uitgaven daalden met 8%.
Negatieve signalen (die niet te vermijden zijn):
Verlies van marktaandeel aan kleinere, snellere concurrenten zoals On, Hoka en Chinese merken als Li-Ning.
Diepe omzetkrimp: in Q3 daalde de omzet met 9%, en Q4 belooft nóg zwakker te worden.
Marge-erosie: brutomarge onder druk, mogelijk binnenkort zelfs onder de 40%.
Valutarisico's en importtarieven op Chinese en Mexicaanse producten zetten extra druk op marges.
China-omzet -15% YoY, en segment vertegenwoordigt nog 15% van totale omzet.
Vooruitzichten blijven zwak voor FY2025 én FY2026, volgens het bedrijf zelf.
Waardering nog altijd hoog: forward P/E van 35 en EV/EBITDA boven 24, zonder groeiperspectief, voor mij absoluut geen koopje.
Nike oogt op papier aantrekkelijk door zijn wereldwijde merk en historisch sterke positie. De instap van Bill Ackman geeft het aandeel cachet, en zijn inzet via opties is slim gestructureerd. Maar voor reguliere beleggers is dit voorlopig geen koopmoment. De fundamentals verslechteren, marges zakken verder weg en het verwachte herstel ligt minstens een jaar of langer in de toekomst.
Zonder tastbaar bewijs van omzetgroei en margestabilisatie blijft het risico op verdere koersdruk groot. Het aandeel is nog steeds geprijsd als een groeiaandeel, maar presteert als een herstructureringscasus. Voor wie op zoek is naar stabiliteit of directe rendementen, zijn er naar mijn mening betere plekken om kapitaal te parkeren.
Als beleggers doe je er dus verstandig aan om Nike voorlopig vanaf de zijlijn te volgen – met een kritisch oog op de eerstvolgende kwartalen. Pas als het tij keert in de cijfers, kan Nike weer een serieuze kanshebber zijn voor een herwaardering. Tot die tijd: geduld!
Comments