31 okt.

Dit is wat er aan de hand is bij SMCI en komt het nog goed?

In het kort:

Super Micro kampt met serieuze problemen door boekhoudkundige onregelmatigheden en verstrengelde familiebelangen, wat tot wantrouwen bij investeerders leidt.
Het vertrek van auditor Ernst & Young, met harde kritiek op de financiële controle en het management, versterkt de zorgen over mogelijke fraude en zwakke governance.
Herstel zou drastische governance-aanpassingen vereisen, waaronder scheiding van familiebelangen en versterking van onafhankelijk toezicht, maar het vertrouwen van beleggers blijft voorlopig fragiel.

Super Micro, een Silicon Valley-gigant die zijn succes vooral dankt aan de AI-boom, is aan een keiharde neerwaartse spiraal begonnen. Een paar jaar geleden liep eigenlijk niemand warm voor dit tech-bedrijf, dat servers bouwt voor Nvidia en andere grote namen die volop meedoen in de AI-race. Maar na een spectaculaire aandelenstijging van maar liefst 3.000% en een bizarre omzetgroei naar 7,12 miljard dollar, hing de vlag er ineens heel anders bij. Beleggers stonden in de rij voor een stukje van dit bedrijf, en zelfs een plek op de Fortune 500 was binnen handbereik. Toch was het succes van korte duur. Oude problemen in de boekhouding, ernstige governance-issues en familiedrama’s blijken de bedrijfscultuur diep te hebben geïnfiltreerd, en nu dreigt de hele hype weer in te storten.

Het nieuws dat Ernst & Young (EY), een van de ‘Big Four’ accountancybedrijven, zijn handen aftrekt van Super Micro, is de laatste druppel in een reeks zorgwekkende ontwikkelingen. Voor de buitenwereld mag dit misschien klinken als een formele kwestie, maar accountants en beleggers zien hierin een enorme rode vlag. EY, dat al sinds 2020 kritisch naar Super Micro’s boekhouding keek, besloot eerder deze maand te stoppen als auditor van het bedrijf. In hun brief aan de SEC waren de woorden niet mals: “We can’t rely on management and the board’s audit committee.” Vrij vertaald: ‘we vertrouwen het bestuur voor geen cent.’

Als auditor neem je enkel zo’n stap wanneer er ernstig mismanagement speelt. Een auditor gaat in stilte weg, of met een afkeurende aantekening in de jaarrekening, maar een luidruchtig vertrek zoals hier – met een publieke beschuldiging dat zowel management als auditcommissie falen – spreekt boekdelen. Dit soort "noisy withdrawal" wijst vaak op grote tegenstrijdigheden in de financiële verslaggeving en mogelijk zelfs fraude. Voor de beleggers betekende het dat de aandelen van Super Micro met 33% kelderden, en de SEC kijkt inmiddels met argusogen mee. Accountantstechnisch gezien komt Super Micro hiermee in een situatie waar het herstel uiterst moeizaam wordt.

Zoals bij elk familiebedrijf in een traditionele bedrijfscultuur speelt ook bij Super Micro familie een centrale rol. Opgericht door Charles Liang, zijn vrouw Sara Liu en medeoprichter Wally Liaw, is Super Micro meer dan een techbedrijf: het is een familie-imperium. Liang en zijn vrouw hebben nog altijd veel familieleden in het bedrijf en verwante ondernemingen zitten. En dat is problematisch. Want hoewel het idee van familiebanden bij sommigen vertrouwen kan oproepen, zien analisten vooral verstrengeling en belangenconflicten.

Neem bijvoorbeeld de langdurige samenwerking met Ablecom Technology, een Taiwanese fabrikant waar Steve Liang, broer van Charles, de CEO van is. Ablecom levert serverdesign en productie aan Super Micro, en een groot deel van hun omzet komt van deze transacties. Super Micro kocht afgelopen jaar voor 167,8 miljoen dollar aan producten van Ablecom. In juni 2023 stond er nog altijd een schuld open van 36,9 miljoen dollar. Hiernaast is er ook Compuware Technology, geleid door Bill Liang, weer een familielid, die in China en Taiwan optreedt als distributeur. Met zulke nauwe familiale betrekkingen lopen de belangen en zakelijke afspraken gemakkelijk in elkaar over, wat leidt tot een situatie waarin governance en transparantie in het geding komen. Want hoewel alles netjes in de boeken lijkt te staan, geeft dit soort constructies de auditor vaak weinig vertrouwen dat beslissingen in het belang van het bedrijf zijn, in plaats van de familie.

Daarnaast bleek uit EY's feedback dat Super Micro hen onvoldoende vertrouwen gaf in de cijfers die werden overlegd en dat er vraagtekens stonden bij de interne controle en procedures. EY’s vertrek betekent dat de problemen die Hindenburg en andere analisten aanstipten – zoals mogelijk ongereguleerde transacties met familiegerelateerde bedrijven als Ablecom en Compuware – wellicht dieper gaan dan eerder gedacht. Bovendien leidde EY’s opmerking dat de auditcommissie tekortschiet in onafhankelijk toezicht ertoe dat beleggers nu twijfelen aan de integriteit van de hele bestuursstructuur.

Dat Super Micro al eerder op de vingers is getikt door toezichthouders is geen geheim. In 2020 betaalde het bedrijf nog een boete van 17,5 miljoen dollar aan de SEC vanwege onjuiste boekhouding in de periode 2015-2017. Dit betrof echter vooral terugbetalingen en het herstellen van balansposten. Toch heeft de SEC sindsdien een oogje in het zeil gehouden. Een uitgebreid onderzoek van Hindenburg Research, de short-seller die al eerder lucht kreeg van frauduleuze praktijken bij bedrijven zoals Nikola en Adani, bracht afgelopen augustus nieuwe aantijgingen aan het licht. Hindenburg noemde de boekhouding bij Super Micro “een mijnenveld van rode vlaggen”, en stelde dat er sprake was van financiële onregelmatigheden, met mogelijk ook onvolledige en ongeautoriseerde bedrijfsrelaties. Het management van Super Micro noemde de beschuldigingen “misleidend”, maar het was duidelijk dat Hindenburg niet zonder reden was gekomen met deze claims.

Dus de vraag blijft: komt Super Micro hier nog uit? Op dit moment lijkt het antwoord eerder negatief. De problemen stapelen zich op en het vertrouwen in de financiële cijfers en managementstructuur is zwaar beschadigd. Voor beleggers zijn vertrouwen en transparantie essentiële elementen om kapitaal te blijven verstrekken. Super Micro moet snel ingrijpen, en zelfs dan is een terugkeer naar de eerdere hoogtepunten niet vanzelfsprekend.

Het is denkbaar dat Super Micro in de komende jaren nog verder onder vuur komt te liggen. Zonder EY als onafhankelijke partij en met mogelijk meer onderzoeken vanuit de SEC, is het risico groot dat ze verdere verliezen zullen lijden. Een scenario waarin ze gedwongen worden om bepaalde familieleden los te koppelen van het bedrijf, zou kunnen helpen om de governance te verbeteren, maar dat betekent wel dat het hele businessmodel en de huidige toeleveringsketens op losse schroeven komen te staan. Dit alles zal aanzienlijke financiële en operationele aanpassingen vereisen – iets wat tijd en veel geduld van beleggers vraagt, iets dat techbeleggers vaak niet lang hebben.

Maar stel dat Super Micro de aanbevelingen van een nieuwe auditor zou opvolgen en drastische maatregelen neemt om de governance-structuur aan te passen, zoals het aantrekken van onafhankelijke bestuurders, een duidelijke scheiding van familiebelangen, en transparante verantwoording in hun rapportages. Als ze daarnaast hun belangrijkste klanten, zoals Nvidia, kunnen verzekeren van een stabiele levering, kunnen ze misschien langzaam het vertrouwen van investeerders terugwinnen. Dit vereist echter een complete herstructurering van het bestuur en een nieuwe focus op het behouden van partners en klanten.

Voorlopig blijft Super Micro echter een gewaagde gok. Met meer focus op herstel en een lange termijnplan, zou Super Micro ooit een comeback kunnen maken, maar zoals het er nu uitziet, staan de sterren helaas niet gunstig. En dat is een understatement.