"Onze klanten zijn hoeren" De grootste conferencecall blunders

In het kort:

• Controversiële Uitspraken en Typfouten: Conferencecalls, een cruciaal element in het cijferseizoen, zijn meermaals het podium geweest voor zowel opzienbarende blunders als ongefilterde uitlatingen van CEO's.

• Van Foutieve Aankondigingen tot Persoonlijke Aanvallen: Van Lyft's incorrecte voorspelling van winstmarges tot de directe confrontaties van CEO's met analisten en kritische vragen, de diversiteit en intensiteit van incidenten tijdens deze calls zijn aanzienlijk.

• Belang van Precisie en Implicaties van Communicatie: Deze voorvallen benadrukken de cruciale rol van nauwkeurige communicatie en laten de potentiële impact zien van zowel onbedoelde fouten als doelbewuste opmerkingen op de reputatie en financiële gezondheid van bedrijven.

In de wereld van beursgenoteerde bedrijven is de conferencecall een onmisbaar ritueel, bedoeld om de sluier van cijfers te lichten en beleggers en analisten te voorzien van de nodige duiding. Deze sessies, die vaak volgen op de publicatie van kwartaal- of jaarcijfers, bieden een directe lijn tussen het bedrijfsmanagement en de financiële gemeenschap.

Hoewel het de bedoeling is dat deze gesprekken verhelderend werken, blijkt de realiteit soms een script voor een dramaserie – met als hoofdrolspelers CEO's en CFO's die zich in de voet schieten met verbale misstappen of explosieve uitspraken.

Geen enkel bedrijf maakte deze keer een grotere blunder bij het presenteren van de kwartaalresultaten dan Lyft. Het Amerikaanse taxibedrijf verklaarde medio februari in een persbericht dat het zijn winstmarge met 500 basispunten zou verbeteren. Hierdoor steeg het aandeel na beurstijd met 67%. Tijdens de daaropvolgende conferencecall gaf financieel directeur Erin Brewer echter aan slechts een verbetering van 50 basispunten te verwachten.

Toen een analist deze discrepantie met het persbericht aan de orde stelde, reageerde Brewer laconiek dat er een fout was gemaakt. Hierdoor verloor Lyft onmiddellijk weer $2 miljard aan beurswaarde. Ceo David Richter benadrukte later dat zowel Brewer als Lyft de fout met het overtollige nulletje 'ongelooflijk serieus' namen. Een typisch voorbeeld van hoe een kleine fout – in dit geval een nul te veel – enorme financiële gevolgen kan hebben..

"Allereerst, dat ligt aan mij," zei Risher, CEO van Lyft in een interview met Bloomberg Television, waarbij hij de schuld op zich nam voor een typfout in een persbericht. "Dit was een ernstige fout," zei hij, "maar het was één nul in een persbericht."

Maar Lyft staat niet alleen in deze hall of fame van blunders. De geschiedenis kent vele voorbeelden waarbij topmannen (en -vrouwen) van bedrijven tijdens conferencecalls de plank volledig missloegen. Zo was er de CEO van Cleveland-Cliffs die in een tirade zijn analisten vergeleek met kinderen die zich beter van het leven zouden beroven.

"Het is verbazingwekkend dat deze vooraanstaande banken nog steeds dergelijke individuen aan boord houden. Jullie zouden je functies moeten neerleggen vanwege jullie onkunde." De kritiek escaleerde verder. "Jullie vormen een complete mislukking, een blamage voor jullie familie."

Goncalves had het vooral gemunt op Goldman Sachs-analist Matthew Korn. "Je kunt wel wegrennen, maar je kunt je niet verbergen. Ik zie je binnenkort wel op de conferentie van Goldman Sachs."

Of misschien wel de beroemdste blunder is die van Jeffrey Skilling. Tijdens een conferencecall in april 2001 kreeg de toenmalige topman van Enron een kritische vraag over de onduidelijke financiële communicatie van het Amerikaanse energiebedrijf. Skilling was hier niet van gediend.

"Wel, uh... hartelijk dank. We waarderen het... klootzak!"

Skilling was zich terdege bewust van de slechte staat waarin Enron verkeerde. Jarenlang waren de winsten van het bedrijf kunstmatig opgeblazen, terwijl er miljardenschulden opstapelden in dubieuze off-balance entiteiten. Later dat jaar ging Enron failliet. Vijfduizend werknemers verloren hun baan en $60 miljard aan aandeelhouderswaarde ging in rook op. Skilling was enkele maanden eerder al afgetreden 'om persoonlijke redenen'. Desondanks ontving hij dat jaar nog steeds een salaris van $132 miljoen.

En als laatste, Brian Pratt..

"We hebben klanten die absolute hoeren zijn", verklaarde Brian Pratt in 2013 tijdens een conferencecall.

"Ze kopen hun diensten bij wie dan ook. Ze zijn ook nog eens lastig om voor te werken, want ze willen enkel de laagste prijzen betalen." De ceo van het ingenieursbedrijf Primoris was nog niet klaar met zijn tirade. "Wij nemen geld aan van iedereen", zei hij later in dezelfde call. "Ik haat het om onszelf te vergelijken met prostituees, maar in zekere zin zijn we dat wel."